اهالی روستای جوخواه، با لباس‌های ساده و چهره‌هایی که از سختی و صفای زندگی روایت می‌کنند، در این تصویر گویی جاودانه شده‌اند. نگاهشان به دوردست است، شاید به آینده‌ای که هرگز ندیدند. کودکی که کنار دیوار پناه گرفته، و مردانی که انگار قصه‌هایشان را در دل این خاک جا گذاشته‌اند.
در این قاب قدیمی، هر آجر دیوار، هر خط چهره، و هر سایه‌ای که بر زمین افتاده، گواه روزهایی‌ست که در جوخواه گذشت؛ روزهایی که شاید سخت بودند، اما پر از همبستگی و عشق به زندگی.
آیا این خاک هنوز صدای قدم‌هایشان را به یاد دارد؟ یا صدای خنده‌های کودکانِ آن روزها هنوز میان این دیوارهای گلی طنین‌انداز است؟ اینجا جوخواه است، جایی که گذشته در هر گوشه‌اش نفس می‌کشد.
گوینده : وحید الاهی
