“همه درها که دبسته ره، مه از بلا میوم ته هیئت…!”
یه عمر عشق، یک دنیا اخلاص، و یه روح بزرگ در بدن مردی که دل‌بسته‌ی علمدار کربلاست.
حاج محمدحسن شریفی، خادم دوست‌داشتنی هیئت ابوالفضلی طبس، با اون لحن شیرین طبسی، از عشق بی‌پایانش به هیئت و حضرت ابوالفضل گفت.
او “بنّا”ی هیئت بوده، اما بیشتر از شن و ملات، با دلش توی هیئت آجر چیده. یه روز هم توی یه حادثه، جونش به شکل معجزه‌آسایی نجات پیدا می‌کنه.
بعضی عشق‌ها، با گذر سال‌ها نه‌تنها کم نمی‌شن، بلکه در دل عمیق‌تر می‌شن…
#دلباخته_حسین
️ گنجینه‌ای نذر محرم ۱۴۰۴ شمسی
