در قسمت دوم یادگار میدان، آقای محمد نجفزاده ما را با خود به دل خاطرات تلخ و شیرینش میبرد…
از لحظهای میگوید که تنها چهل متر مانده بود تا آینده داوریاش شکل دیگری پیدا کند، و از زمینهای فوتبال دهه ۵۰ و ۶۰؛ جایی که هنوز هم رقابت دیرینه دیهشک و طبس را با شوق و حسرت به یاد میآورد.
این قسمت، روایت صادقانه روزهایی است که هم ساختنش… و هم زخمش زدند.
