«اینجا بخش سوم گفتگوی ما با بانویی است که نامش با تاریخ ورزش بانوان طبس گره خورده…
خانم نقویزاده، زنی که از روزهای سخت دهه شصت میگوید؛
دورانی که با راهاندازی سالن عفاف طبس و حمایتهای مرحوم مجردی، امید تازهای در دل دختران ورزشدوست جوانه زد و ورزش بانوان، طعم روزهای خوب را چشید.
اما قصه همیشه روشن نمیماند…
سالیانی گذشت و همان سالن که خانه ورزش بانوان شده بود، نیاز به تعمیر پیدا کرد؛
و از همانجا بود که سالن از دست بانوان رفت…
و وقتی دوباره ساخته شد، دیگر تنها یک سالن تنیس روی میز بود؛
جایی که خانم نقویزاده با گلایهای صادقانه در شورای اداری طبس گفت:
«ما از طلا گشتن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید.»
روایتی از سالهایی که گذشت، از زنی که هنوز برای ورزش بانوان میجنگد…
و صدایی که نمیگذارد تاریخ فراموش شود.»
